αβάττας
[aˈvatʰːas]
Ουσιαστικό, αρσενικό

Νεανική γλώσσαΝεολογισμόςΧαρακτηρισμός προσώπου

---

1. Αυτός που προσπαθεί συνεχώς να αποκτήσει κάτι χωρίς να το πληρώσει, ο τζαμπατζής.

Παραδείγματα

Μεγάλος αβάττας λαλώ σου ο Σάββας, βουρά το μούχτι που πίσω.

---

O «αβάττας» της χρονιάς! Ποδοσφαιριστής που πέρασε από τα γήπεδα μας δηλώνει: Μου άρεσε στην Κύπρο γιατί στα εστιατόρια έτρωγα δωρεάν.

---

Ως γνωστόν, ο Κυπραίος οδηγός εν λλίον αβάττας τζιαι εν να προτιμήσει να ακολουθήσει τον εναλλακτικό –τζιαι συνήθως– το παράνομο τρόπο παρκαρίσματος, ώστε να μεν δώκει ούτε ένα ευρώ που την πούγκα του.

Συνώνυμα:

μουχτιτζ̌ής, μουχτιτζ̌ής

2. Αυτός που δεν έχει ποτέ χρήματα επάνω του.

Συνώνυμα:

αμπάκκιρος, αμπάκκιρος

Παρατηρήσεις (γλωσσικές)

Το αβάττας είναι νεολογικός σχηματισμός, μη καταγεγραμμένος στα μέχρι σήμερα λεξικά της κυπριακής, όπου βρίσκουμε μόνο το υφολογικά ουδέτερο αβάττατζ̌ης.

---