κούκκουφος
Ουσιαστικό, διγενές

Κοινή αργκόΧαρακτηρισμός προσώπου

---

Ο άνθρωπος που είναι μόνος του.

Παραδείγματα

Επέθανε η γυναίκα του τζ̌αι έμεινε κούκουφος, εν έσ̌σ̌ει άλλους συγγενείς.

---

Αν δεν γαμεί το αρσενικό τζιαί μείνει κούκκουφος σωστός κάποτε συνηθά το.

---