κουρούπεττος, -ισσα
Ουσιαστικό, διγενές

Κοινή αργκό

---

1. (πρχ) Ο επιπόλαιος, αυτός που γυρίζει εδώ κι εκεί με μία τάση για αλητεία.

Παράδειγμα

[...] την φωνή σου και των υπόλοιπων σαν εμάς πνίγει το ξέφρενο lifestyle που τάχα μου υιοθετεί ο κάθε πολιτισμένος κουρούπεττος τούτης της χώρας.

2. Αυτός που είναι ανόητος, κουφιοκέφαλος.

Παραδείγματα

[...] εβάλαν μέσα πόσα πρόστιμα πληρώννουν επειδή ένας κουρούπεττος άναψεν φωτοβολίδες ή επειδή έσυρεν έναν αναπτήραν στο γήπεδον;

---

---