αρνούιν
[aˈɾnuin]
Ουσιαστικό, ουδέτερο

Κοινή αργκόΧαρακτηρισμός προσώπου

---

1. Άνθρωπος βολικός και ήσυχος, που ανέχεται τα πάντα σαν αρνάκι.

Παράδειγμα

Ότι τζ̌αι αν σου κάμει η Μαρία εν αντιδράς καθόλου, είσαι τέλεια αρνούι.

 

Συνώνυμα:

μαρτούιν, μαρτούιν

2. Άνθρωπος άβουλος, που ακολουθεί τυφλά μια ομάδα ή ένα κόμμα χωρίς να ασκεί κριτική.

Παράδειγμα

---