βίλλος
Ουσιαστικό, αρσενικό

ΜειωτικόΞιτιμασ̌ιά

---

1. Πούτσος, πέος.

2. Άνθρωπος άχρηστος, ανίκανος.

Παράδειγμα

Είσαι τέλεια βίλλος ρε μαλάκα. Μια φορά εν τζ̌αι μπόρεις να με δείξεις το νου σου.

Φράσεις

• στο βίλλο μου

Προέλευση

Μεγεθυνικό του ελληνιστικού βιλλίν.

---