παλλούτζ̌ιν
Ουσιαστικό, ουδέτερο

---

1. (μτφ) Αυτός που στέκεται εντελώς ακίνητος ή που παραμένει αμετακίνητος στις απόψεις του.

Παραδείγματα

Ο κανονισμός για τους τσολιάδες λέει να στέκονται παλλούτζ̌ιν.

 

---

Οι παραπάνω ή εβαώσαν τα ή εν γράφουν ιδιαίτερα (…). Εγώ όμως δαμαί, παλλούτζ̌ι.

2. (μτφ) Κάτι ιδιαίτερα δύσκολο.

Παράδειγμα

Ρε φίλε, μας έχει κάνει την εξέταση παλλούτζ̌ιν, εν εκατάφερε κανείς να γράψει.

3. (πρχ) Πέος, βίλλος.

Παραδείγματα

[...] έννεν όπως του άππαρου, πον όπως το παλλούτζι
μα ούτε σαν του γάρου πον ίσσια με μαρκούτζι.

---

---